Xuño de 1971.
Probablemente o meu primeiro viaxe a Barcelona. En febreiro deste mesmo ano
entrara a traballar para o Departamento Naval da maior empresa de distribución
de material eléctrico do país, que tiña a súa sede central nesa cidade que
agora visitaba.
Encantoume
Barcelona. As rúas e as casas, as xentes e a fala, a comida e a bebida, o ceo e
o mar. E por riba de todo as librerías. Nunha desas merquei o nº 11 da
colección Visor de Poesía de Alberto Corazón Editor, que leva por
título “Canciones” e cuxo autor e o
meu admirado Robert Allen Zimmerman,
mais coñecido coma Bob Dylan, premio Nobel de Literatura de 2016 por “crear unha nova expresión poética dentro da
gran tradición da canción estadounidense”.
Era daquela Jesús
García Sánchez, fundador co seu irmán Miguel da editorial
Visor, un dilanófilo de pro? Porque
non deixa de ser curioso que 45 anos antes que a Academia sueca xa alguén
pensara en España, onde non se editara algún dos seus discos ata 1966[1],
que o bardo de Minnesota, era
precisamente iso: un xograr que musicaba os seus propios poemas. Ou foi unha
proposta do moi galego escritor e
periodista, nado en Madrid, Eduardo Chamorro?
E postos a
facerse preguntas de non moi doada resposta, por qué os primeiros libros da
Colección Visor de poesía foron editados por Alberto Corazón e non por Jesús García Sánchez, se a editorial Visor foi fundada xa no 1968? Porque Alberto Corazón o autor
do seu deseño? Ou porque Alberto Corazón tiña xa unha certa
experiencia editorial e un firme compromiso social e político? Nono creo,
porque aínda que algunhas fontes outorgan a Corazón a creación da editorial
Ciencia Nueva, tal atribución non é xusta, xa que Alberto foi unicamente o
responsable do deseño gráfico.
A editorial Ciencia
Nueva foi fundada en 1965 por un grupo de doce universitarios os mais
deles vencellados ao PCE: María Teresa Bort León, José Esteban Gonzalo,
Valentina Fernández Vargas, Javier Gallifa Olive, Rosario de la Iglesia
Ceballos, Alberto Méndez Borra, Luis Lorenzo Navarro, María Rosa de Madariaga
Álvarez Prida, Lourdes Ortiz, Carlos Piera, Rafael Sarró Iparraguirre e Jesús
Munárriz, que foi o seu primeiro director. Outros nomes importantes da
editorial foron Jaime Ballesteros, Valeriano Bozal, Manuel Sacristán, Antonio
Elorza, Domingo Plácido, Gustavo Bueno, Roberto Mesa, J. Antonio Méndez e
Rosario de la Iglesia.
Cando a censura
franquista pecha a editorial Ciencia Nueva en 1969, xunto coa de Ricardo
Aguilera, Ediciones Halcón e Equipo Editorial de San Sebastián Alberto
Corazón funda que leva o seu
nome con dúas coleccións: Comunicación e Visor Poesía, cuxo deseño e portadas
comezaron a reportarlle o recoñecemento e prestixio do que goza hoxe a mancheas.
Nota [1]: Os
catro primeiros discos de Bob Dylan en España, o que se chamaban daquela EP,
que tiñan normalmente catro cancións, dúas por cada lado, foron editados por Discophon,
un pequeno selo de Barcelona. Se a memoria non me é infiel o primeiro foi un
que pasoume totalmente desapercibido (de feito penso que non chegou a Vigo) que
levaba “Rainy Day Women #12 & 35” e “Pledging My Time” na cara A e “One Of
Us Must Know (Sooner Or Later)” na B. O primeiro que merquei foi “Like a
Rolling Stone” con “Gates Of Eden” en la cara B. Logo saíu “Positively 4th
Street” que levaba unha versión de menor duración do “Mr Tambourine Man” na
cara A, e “From a Buick 6” y “On the Road Again” na B. O derradeiro dos EPs de
Dylan en Discophon foi “Highway 61 Revisited” con “Can You Please Crawl Out
Your Window” na cara A e “Tombstone Blues” na B.
