Ser avó é volver a descubrir o mundo nos ollos, nos beizos, na pel, no falar dos nosos netos. Ser avó, e ter tempo para eles é un privilexio que a vida dános a uns poucos. Ser avó, e ter o hábito de escribir, nos permite non esquecer eses momentos especiais. Ser avó e vivir nestes tempos de florecemento das redes sociais nos da a oportunidade de compartilos cos amigos.
Hoxe, coma fago a cotío, fun a buscar a Lucía ao colexio. A volta facémola nun grupo pouco numeroso de pais, nais e algún avó. Entre eles case que sempre está J***, o pai de M***, unha das amiguiñas da miña neta. J*** é un rapaz rideiro, moi amigo de facer chanzas cos nenos.
- Lucía – preguntoulle moi serio – Que me trouxeron os Reis na túa casa?
Lucía quedou un intre confusa, pero reaccionou de contado:
- Trouxeron para ti este abrazo!
